#GV018: Pngs (Κωνσταντίνος Παναγιωτόπουλος)
Street culture, δημιουργία και ψυχική υγεία με τον νεαρό γραφίστα
Επιστροφή στα guest-curated newsletters και σήμερα φιλοξενούμε τον graphic designer και creative Pngs (κατά κόσμον, Κωνσταντίνος Παναγιωτόπουλος).
Ο Κωνσταντίνος σπούδασε γραφιστική στο Brighton και το ύφος του μπλέκει την ραπ μουσική, την urban και street κουλτούρα με έντονα χρώματα και προσωπικό ύφος.
Έχει δουλέψει σε αρκετά γραφιστικά projects με τη Μαρίνα Σάττι αλλά και με ραπ καλλιτέχνες, και πρόσφατα δουλέψαμε μαζί σε ένα βίντεο που δημιούργησε για το pop-up event μας με θέμα το 2004.
Αυτή τη στιγμή παρουσιάζει τη δεύτερη ατομική του έκθεση με τίτλο “Διεσταλμένες Κόρες” στην Pame Gallery στην Αθήνα, η οποία είναι ανοιχτή μέχρι την 1η Νοεμβρίου.
Τον ρωτήσαμε να μας πει κάποια πράγματα για την έκθεση, άλλα πρόσφατα projects του, αλλά και για τις αναφορές που επηρεάζουν τη δουλειά του.
Ποια είναι κάποια highlights από γραφιστικά projects που έχεις κάνει μέχρι σήμερα;
Νομίζω ότι το project που με έχει βγάλει από το comfort zone μου στη γραφιστική είναι σίγουρα η συνεργασία μου με τη Μαρίνα Σάττι, γιατί βλέπω τα πράγματα από το δικό της πρίσμα, ενώ παράλληλα έχω κι εγώ την καλλιτεχνική ελευθερία να κάνω πράγματα που θέλω.
Από εκεί και πέρα, ξεχωρίζω projects που έχουν να κάνουν με το κομμάτι του printing, γιατί σε αυτά μπορώ να πειραματιστώ περισσότερο και να ξεφύγω από το digital στοιχείο, καθώς μπορώ να διαχειριστώ υφές, χαρτιά και διάφορους τρόπους βιβλιοδεσίας.
Πες μας κάποια πράγματα για την έκθεση σου. Διακρίνουμε urban στοιχεία, graffiti, hip-hop μουσική. Πως συνδέεις αυτά τα στοιχεία στο πλαίσιο της έκθεσης?
Το project βασίζεται στα βιώματα και τις επιρροές μου, οπότε σίγουρα θα διακρίνει κανείς urban στοιχεία και αναφορές στο graffiti και το hip-hop, γιατί αυτά ήταν που με οδήγησαν να ασχοληθώ με τη γραφιστική και τον creative χώρο γενικότερα.
Πως είναι να φέρνεις το street culture στο χώρο μιας gallery?
Όταν βρήκα τη συγκεκριμένη gallery, είδα πόσο “καθαρός” χώρος είναι και σκέφτηκα ότι ίσως ένα τέτοιο project να μην ταίριαζε εκεί. Όμως όταν προσπάθησα να φανταστώ πώς θα στέκονταν τα έργα σε αυτό το χώρο, συνειδητοποίησα πως η “βρωμιά” που υπάρχει στα έργα μου θα ξεχώριζε πολύ περισσότερο εκεί σε σχέση με κάποιον πιο rough χώρο με πιο street vibes.
Τελικά, νιώθω ότι ήταν ένας πολύ καλός συνδυασμός, γιατί η βάση του project μου είναι το Oxymoron, και το κατά πόσο μπορείς να παντρέψεις δυο αντιφατικούς κόσμους. Ήταν ένα challenge να βάλω αυτά τα urban στοιχεία σε έναν clean χώρο, αλλά βλέποντάς το στην πράξη είμαι πολύ ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα.
Γιατί “Διεσταλμένες Κόρες”?
Ο τίτλος της έκθεσης έχει να κάνει με ένα προσωπικό ταξίδι από το σκοτάδι στο φως, το οποίο δεν τελειώνει ποτέ. Νιώθω ότι πολλοί μπορούν να ταυτιστούν με αυτό. Η έκθεση είναι κάτι που κάνω για τον εαυτό μου, γιατί όταν μοιράζεσαι παύεις να νιώθεις μόνος και ταυτόχρονα άλλοι άνθρωποι μπορεί να παύουν να νιώθουν μόνοι βλέποντας πως και κάποιος άλλος περνά παρόμοια πράγματα με την ψυχική του υγεία.
Κάθε άνθρωπος μεταφράζει διαφορετικά τον τίτλο, εγώ απλά δίνω τη δική μου εκδοχή και ο καθένας είναι ελεύθερος να το μεταφράσει όπως νιώθει.
Πέρα από την έκθεση υπάρχει και το σχετικό βιβλίο και κάποια βίντεο που έχεις κάνει, αλλά και events που ενεργοποιούν το χώρο της Pame Gallery στο πλαίσιο της έκθεσης. Πώς συνδέονται αυτοί οι τρόποι έκφρασης στην πράξη;
Το βιβλίο που έφτιαξα, το έχω γράψει και σχεδιάσει, περιέχει δικές μου φωτογραφίες σε φιλμ και ένα μεγάλο μέρος του περιλαμβάνει δικά μου γραφιστικά.
Τα κείμενα είναι σκέψεις μου με μια πιο ωμή ματιά και χαρακτήρα. Τα έργα της έκθεσης βασίζονται σε κάποια από αυτά τα κείμενα. Το βιβλίο είναι ο πυρήνας της έκθεσης και όλα βασίζονται σε αυτό.
Τα events και workshops που γίνονται κατά τη διάρκεια της έκθεσης έχουν να κάνουν με την ψυχική υγεία. Το πρώτο event έγινε σε συνεργασία με τη γραφίστρια @itsppak, με στόχο να φέρουμε στο χώρο ανθρώπους της ηλικίας μας, να τους βγάλουμε από την ρουτίνα και την καθημερινότητα τους, να τους ξεκολλήσουμε από τις οθόνες και να κάνουμε ένα κολλάζ - λειτούργησε σαν art therapy.
Τα parties είναι μια καλή αφορμή να δώσω πάτημα σε φίλους που ασχολούνται με τη μουσική, τον ήχο και τα visuals να γίνουν μέρος αυτού του project.
Για το closing event της έκθεσης ετοιμάζουμε μαζί με τον Πέτρο Νικολίνταη που έχει αναλάβει το installation, κάτι πολύ special που θα ανακοινωθεί σύντομα και έχει να κάνει με live μουσική και performance - stay tuned!
Είχες κάποιες αναφορές δημιουργώντας αυτό το project που θες να μοιραστείς?
Νιώθω ότι το πιο δύσκολο κομμάτι ήταν το να μοιραστώ τα κείμενα μου, μιας και είναι κάτι πολύ προσωπικό και πολύ δύσκολο για μένα. Εμπνεύστηκα πολύ από την Αλεξάνδρα Επίθετη από τους Bad Poetry Social Club, και με ξεκλείδωσε ο τρόπος που γράφει και το ύφος της δουλειάς της - shoutout στην Αλεξάνδρα.
✨ Ζητήσαμε από τον Κωνσταντίνο να μας πει 5 πράγματα που του αρέσουν αυτή την εποχή ✨
🎵 Μουσική
Τα τελευταία 2-3 χρόνια ακούω αρκετή house, κυρίως όταν δουλεύω. Ξεχωρίζω τον Chris Luno και τον Fred Again. Απο εκεί και πέρα φούλ ραπ, περνάω μια αρκετά νοσταλγική φάση και έχω στο repeat όλα τα albums του Mani.
📕 Ένα περιοδικό
Έπεσε στα χέρια μου το τεύχος 37 του περιοδικού Slanted Magazine πέρυσι και απλά το πήρα γιατί μου άρεσε το εξώφυλλο του. Παρ ’όλα αυτά βρήκα πρόσφατα ευκαιρία να το δω καλυτέρα. Το συγκεκριμένο τεύχος είχε κεντρικό θέμα το AI. Εν τέλει ξεφυλλίζοντας το είδα πως έχει απίστευτα infos για διάφορα fields του design.
🍸 Ένα αγαπημένο σποτ
Feelin’ Good Athens (iykyk)
📷 Αγαπημένοι φωτογράφοι
Θα σου πω 4 φίλους μου που σίγουρα πρέπει να τσεκάρεις την δουλειά τους.
💬 Ένα quote
“In an age of speed, I began to think, nothing could be more invigorating than going slow”. Με λίγα λόγια, πάρτε τον χρόνο σας.
Αυτά για τώρα! Αν σας άρεσε αυτό το newsletter μοιραστείτε το και με ένα φίλο σας. Τα λέμε σύντομα.